Dag 9

Bregenz - Sankt Anton 78 km gefietst en 40 km met de trein

Shoot... Bij het opstaan zien we dat het regent. We mogen niet mopperen, 8 dagen geen regen op 2 minuten na, dit is ons in al onze fietsvakantie's nog niet overkomen.
Tijdens het ontbijt, kreunde Herman, au mijn rug. Toen zei ik, dat past goed bij mijn soepoog (al twee dagen) en mijn blauwe teen. (gisterenavond gestoten, toen riep ik potveredriejandubbeltjes.... Want vloeken mag niet en zeker niet onderweg naar Rome.) daarvan kregen we zo de slappe lach, dat we werden aangestaard door de andere gasten, waardoor we nog meer moesten lachen en bijna niet konden stoppen.
Toen we vertrokken, was het droog. De weg leidde eerst langs de Bodensee en toen vooral langs de Rijn en daarna de rivier de ILL. Een werkelijk schitterende route. We kwamen langs twee meertjes die er uitzagen als op een ansichtkaart. We fietsten bijna ongemerkt omhoog. Gelukkig bleef het droog, al was het erg bewolkt.
In Bludenz wilden we overnachten, maar daar waren we om 13.00 uur al, veel te vroeg om te stoppen. Omdat het weer onbestendig was, wilde ik niet de berg omhoog en besloten we de trein te nemen naar Sankt Anton. Zoals al eerder vermeld, is de
Arlbergpas afgesloten voor fietsers vanwege werkzaamheden in de tunnel en al het verkeer moet nu over de pas. Dus we moesten toch de trein nemen, maar dan 39 km verder.
In Bludenz belden we een pension uit ons routeboekje en hadden we meteen een kamer.
De fietsen in de trein krijgen was een heel gedoe. De wagon voor de fietsen was wel een meter hoog. Gelukkig kregen we hulp van 2 conducteurs. Ook bij het verlaten van de trein, stonden ze klaar om te helpen.
Sankt Ankton is een ski-oord. Een lieflijk dorp tussen al die bergen. De besneeuwde bergtoppen zijn nu heel dichtbij. Prachtig gezicht.
Afgelopen week was het hier de ene dag 30gr. En de andere dag sneeuwde het vertelde men ons. Voor morgen is de weersverwachting ook niet zo goed, maar misschien hebben we weer geluk.