Dag 21
Door: Thea
Blijf op de hoogte en volg Herman en Thea
30 Mei 2014 | Spanje, Villafranca del Bierzo
Astorga - Villafranca del Bierzo 82 km gefietst
Het was goed weer toen we vertrokken. Blauwe lucht en weinig wind.
De tocht was afwisselend en heel mooi. Het klimmen ging ons goed af.
Toen we zo'n 3 km voor de top van Cruz de Ferro waren. Besloten we daar in het restaurantje koffie te drinken. Plotseling schoot ik vol. De tranen liepen over mijn wangen. Ik wist ineens waarom ik deze tocht persé wilde doen. Het is uit dankbaarheid!! Als je voor een dubbeltje bent geboren, word je nooit een kwartje en ik voelde me wel een Euro!! Dankbaar voor het leven dat ik leid. De liefde van mijn man, kinderen en kleinkinderen en voor hun gezondheid.
Dat is veel om dankbaar voor te zijn.
Eerst wist ik niet of ik die gedachte wel met iedereen wilde delen, maar waarom niet? Het is de reden waarom we gaan en dat besef komt nu!
Aangekomen bij Cruz de Ferro wilde ik mijn stenen achterlaten. Maar toen ik de straat overstak, ging ik languit op het asfalt. Daar lag ik, zere hand, behang van de knieën onderaan het kruis. Het zal wel een reden hebben.
De eerste steen is uit dankbaarheid voor alle goeds dat we met ons gezin hebben mogen meemaken.
De tweede voor alle mensen die we liefhebben en waar we de laatste jaren afscheid van hebben moeten nemen. Het was erg emotioneel. Maar prachtig om te beleven.
De mensen om ons heen, reageerden ook emotioneel er werd gebeden en foto's en andere artikelen achtergelaten.
Toen we onder het kruis op de picknickplek een broodje gingen maken, kwam een Nederlands stel bij ons zitten. We deelden onze koffie met hen en hadden een mooi gesprek. Ook zij hadden het moeilijk met hun emotie. De meesten hebben wel een reden om te gaan, zij ook!
Het was een vermoeiende, mooie dag met prachtige vergezichten die je jammer genoeg niet zo mooi op een foto kunt vangen.
Het was goed weer toen we vertrokken. Blauwe lucht en weinig wind.
De tocht was afwisselend en heel mooi. Het klimmen ging ons goed af.
Toen we zo'n 3 km voor de top van Cruz de Ferro waren. Besloten we daar in het restaurantje koffie te drinken. Plotseling schoot ik vol. De tranen liepen over mijn wangen. Ik wist ineens waarom ik deze tocht persé wilde doen. Het is uit dankbaarheid!! Als je voor een dubbeltje bent geboren, word je nooit een kwartje en ik voelde me wel een Euro!! Dankbaar voor het leven dat ik leid. De liefde van mijn man, kinderen en kleinkinderen en voor hun gezondheid.
Dat is veel om dankbaar voor te zijn.
Eerst wist ik niet of ik die gedachte wel met iedereen wilde delen, maar waarom niet? Het is de reden waarom we gaan en dat besef komt nu!
Aangekomen bij Cruz de Ferro wilde ik mijn stenen achterlaten. Maar toen ik de straat overstak, ging ik languit op het asfalt. Daar lag ik, zere hand, behang van de knieën onderaan het kruis. Het zal wel een reden hebben.
De eerste steen is uit dankbaarheid voor alle goeds dat we met ons gezin hebben mogen meemaken.
De tweede voor alle mensen die we liefhebben en waar we de laatste jaren afscheid van hebben moeten nemen. Het was erg emotioneel. Maar prachtig om te beleven.
De mensen om ons heen, reageerden ook emotioneel er werd gebeden en foto's en andere artikelen achtergelaten.
Toen we onder het kruis op de picknickplek een broodje gingen maken, kwam een Nederlands stel bij ons zitten. We deelden onze koffie met hen en hadden een mooi gesprek. Ook zij hadden het moeilijk met hun emotie. De meesten hebben wel een reden om te gaan, zij ook!
Het was een vermoeiende, mooie dag met prachtige vergezichten die je jammer genoeg niet zo mooi op een foto kunt vangen.
-
30 Mei 2014 - 20:03
Marianne En Joop:
Ja, het is een zeer emotioneel moment bij Cruz de Ferro.
Ook wij hadden dat.
Gelukkig zien we hoe mooi de omgeving is, want wij hadden
Dichte mist, regen en wind. Prachtig uitzicht !!
En nu nog de laatste loodjes ! Succes.
-
30 Mei 2014 - 20:28
Ina En Gerrit:
Zoals je het beschrijft bij het Cruz de Ferro kunnen wij ons voorstellen , dat dit een emotioneel moment is. Tevens petje af , dat jullie al zo ver zijn gekomen!
Wij wensen jullie veel succes met de laatste kilometers , het einddoel is in zicht.
Wij vertrekken morgen heel vroeg richting Oostenrijk , waarbij we zullen trachten de rest van jullie reis te blijven volgen via de tablet.
Tot wederhoren ,
Ina en Gerrit -
01 Juni 2014 - 17:25
Mieke:
Delen..... nou en of, al is het maar voor de mensen die deze reis nooit kunnen maken en dankbaar zijn dat ze met jullie mee mogen reizen.
Dankbaar voor de prachtige reisverslagen.
Goede reis verder
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
